طراحی های داخلی و خارجی به سبک های متنوعی اجرا می شوند. یکی از محبوب ترین سبک ها کلاسیک است که برای ساخت ویلاها به وفور انتخاب می شود. این سبک الهام گرفته از معماری یونان و رم در قرن بیستم و حتی دوران پس از رنسانس می باشد. جالب است که شیوه های معماری 5 قرن پیش از میلاد نیز در طراحی بناهای امروزی دیده می شوند. (این معماری مربوط به چندین قرن پیش از میلاد مسیح بوده و در قرن 19 / 20 ام و حال حاضر احیا شده است.) در این مطلب به صورت گسترده به شرح تاریخچه معماری به سبک کلاسیک می پردازیم.
لازم به ذکر است که بناهای معمولی مانند خانه های مسکونی در آن دوران از ارزش معماری بالایی برخوردار نمی باشند و تاریخچه معماری به سبک کلاسیک در قرن نوزدهم و بیستم، روی کلیساها، دادگاه ها، مجموعه های سیاسی و فرهنگی متمرکز است.
هدف از ظهور این معماری زنده نگه داشتن تاریخچه معماری به سبک کلاسیک می باشد. اینگونه روند تکامل ساخت و ساز به شیوه های مختلف معاصر مورد ارزیابی قرار می گیرد. دوریک، ایونیک و کرنتین شیوه هایی هستند در تاریخچه معماری به سبک کلاسیک ، که در یونان و رم متولد شده اند.
در راستای شرح تاریخچه معماری به سبک نئوکلاسیک باید به قواعد ساخت و ساز در نیمه دوم قرن هجدهم تا نیمه دوم قرن نوزدهم نگاهی بیاندازیم.
در واقع نئوکلاسیک، سبکی قدیمی می باشد که پوششی برای معماری مدرن است. به عبارتی تمام عناصری که در شیوه های قدیمی استفاده می شد در این سبک رعایت نمی شوند. مصالح منتخب در معماری نئو کلاسیک، امروزی و مدرن می باشند. در طراحی داخلی ویلا یا سازه های دیگر تلفیقی از عناصر کلاسیک و مدرن را مشاهده می کنید.
سبک نئوکلاسیک در انگلیس، روسیه، آریکا، فرانسه، آلمان و ایران به بهترین نحو در طراحی و ساخت بناها اجرا می شود.
کلاسیسیسم جنبشی هنری در اواخر قرن نوزدهم می باشد که ازرش هنری این بناهای تاریخی را بر اساس مفاهیم زیبایی شناسی افزایش می دهد. قواعد و اصول طراحی و معماری به این سبک به شرح زیر می باشد.
همانطور که به صورت کلی به طراحی ستون ها در سبک کلاسیک اشاره کردیم ستون ها طبق قواعد به خصوصی ساخته می شدند. اما دوره هایی که در تاریخچه معماری به سبک کلاسیک بستر احیای این سبک را فراهم کرده بودند، با گذر زمان تغییراتی در آنها ایجاد کردند. برای مثال ستون زن پیکر نمونه ای زیبا از طراحی ستون در سبک کلاسیک می باشد.
معماری کلاسیک مربوط به 5 قرن پیش از میلاد می باشد که احیای آن از اواخر قرن نوزدهم آغاز شده است. این سبک طی دو قرن محبوبیت بالایی کسب کرده است و تا حدی با سبک مدرن در رقابت است. یکی از رقبای این سبک نئوکلاسیک می باشد که تلفیقی از معماری به سبک کلاسیک و قواعد مدرنیته است.